Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται

Ώρα της Γης: ώρα Μηδέν!

Εσείς τι επιλέγετε;

Το μαγαζάκι βάρεσε διάλυση

...ένα από τα εκατοντάδες καταστήματα που αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά λόγω κρίσης, ήταν και το μαγαζάκι του κύρ-Γιώργη στη γωνία!

Εναρκτήριο καλωσόρισμα (ή αμήχανες αμπελοφιλοσοφίες ατάκτως εριμμένες)

Γεια χαρά!

Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση στο νεογέννητο προσωπικό μου ιστολόγιο, τον ας-τον-πούμε επίσημο διαδικτυακό μου σκιτσότοπο.

Το μπλογκ αυτό κυοφορούνταν επί πολλούς μήνες. Όσοι και όσες είχε τύχει να επισκεφθείτε τη διεύθυνση αυτή, θα είχατε διαβάσει προφανώς την κενή περιεχομένου κεφαλίδα ότι το μπλογκ βρίσκεται "υπό διαμόρφωση".

Δύο πράγματα σήμαινε αυτό.

Πρώτον, λόγω έλλειψης χρόνου (αλλά και λόγω βαρεμάρας για να είμαι ειλικρινής), δεν έκατσα ποτέ να ασχοληθώ σοβαρά.

Δεύτερον, άργησα να κατασταλλάξω στο ποια σκοπιμότητα θα εξυπηρετούσε ένα ακόμη ιστολόγιο μέσα σε πλήθος άλλων, τα οποία βαριούνται να τα επισκεφτούν ακόμα κι εκείνοι που τα γράφουν.

Τελικά σκέφτηκα ότι υπήρχε ένας λόγος: Καθώς είμαι τσαπατσούλης με την οργάνωση των αρχείων μου (ή, για να μην αδικώ τελείως τον εαυτό μου, είμαι άτυχος με τους σκληρούς δίσκους που στο παρελθόν μου καταστράφηκαν), αποφάσισα να συγκεντρώνω τις ψηφιοποιημένες δουλειές μου σε έναν ιστοχώρο, ώστε να είναι άμεσα προσβάσιμες κάθε φορά που θέλω να ανατρέξω (ή να παραπέμψω) σε αυτές, χωρίς να κοπιάζω να τις μαζεύω απο 'δώ και απο 'κεί ή να φοβάμαι ότι τις έχασα.

Για να μη θεωρηθεί όμως ότι κινητοποιούμαι από εντελώς ιδιοτελή κίνητρα, σκέφτηκα, αγαπητές μου αναγνώστριες και αγαπητοί μου αναγνώστες, ότι πιθανόν κι εσείς να θέλετε να ρίχνετε μια ματιά στα σκιτσάκια -και ό,τι άλλο- που κατά καιρούς φτιάχνω.

Όπως και νά 'χει, εγώ και ο σκιτσότοπός μου, από τούδε και στο εξής, θα είμαστε εδώ. Κι όποιος/-α θέλει, ας κάνει πού και πού μια βόλτα.

Όποια δημιουργία μου πιστεύω ότι αξίζει να τη μοιραστώ μαζί σας, από πολιτικές γελοιογραφίες μέχρι κόμικς και εικονογραφήσεις, θα την μοιράζομαι.

Τις αποτυχημένες μου προσπάθειες (που δεν είναι διόλου λίγες), όπως είναι φυσικό, δεν θα τις βλέπετε ποτέ. Μόνο δουλειές που θεωρώ μέχρι κάποιο ποσοστό αξιοπρεπείς θα ανεβαίνουν εδώ. Έτσι και εγώ δεν θα γίνομαι αντικείμενο χλεύης από σας για τις άτεχνες, επιπόλαιες προσπάθειες που καθημερινά καταλήγουν σε παταγώδη αποτυχία, και εσείς θα τρέφετε την ψευδαίσθηση πως ό,τι σχεδιάζω είναι προϊόν μεγαλοφυούς έμπνευσης!* :Ρ

Όπως και νά 'χει, σας εύχομαι καλή πλοήγηση στο ιντερνετικό μου "ντοσιεδάκι", με την ελπίδα (που "αποτελεί δέσμευση", όπως θά 'λεγε και κάποιος που ζητιανεύει την ψήφο σας) το μπλογκ μου να σας προσφέρει περισσότερες εικόνες και λιγότερη φλυαρία. Να είναι δηλαδή στην πράξη "σκιτσότοπος".

Φιλικά,

Γιάννης Αντωνόπουλος

*Λαστ μπατ νοτ ληστ: Πολλοί φίλοι μου, γνωστοί και άγνωστοι σε μένα συνάδελφοί μου, ερασιτέχνες και επαγγελματίες, αλλά και Δάσκαλοί μου, θα σας αποκαλύψουν, αν τους ρωτήσετε, ότι η μέχρι τώρα δημοσιευμένη καλλιτεχνική δημιουργία τους δεν ήταν παρά το επιτυχημένο απόσταγμα δεκάδων αποτυχημένων προσπαθειών που κατέληξαν στον κάδο της ανακύκλωσης.

Η καλλιτεχνική δημιουργία, και μάλιστα αυτή που στοχεύει στο χιούμορ, είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία -ρωτήστε έναν από τους μεγάλους γελοιογράφους που χαρίζουν καθημερινά στο πρόσωπό μας ένα χαμόγελο.

Το καλλιτεχνικό έργο που έχουμε μάθει άπαντες -σχετικοί και σχετικοάσχετοι- να κρίνουμε με ευκολία, είναι συνήθως  η "ευτυχής φλασιά" πολλών ωρών πιεστικής εγκεφαλικής λειτουργίας (για να οδηγήσει σε απροσδιόριστο χρόνο ψυχοσωματικής εργασίας). Συνεπώς ναι μεν πρέπει να κρίνεται με αυστηρότητα, αλλά και με επιείκεια...